Σύνδρομο Horner
To Σύνδρομο Horner ή αλλιώς Οφθαλμο-Συμπαθητική πάρεση προκαλείται από την διακοπή των συμπαθητικών νευρικών οδών.
Αίτια διακοπής είναι:
1. Όγκος Pancoast του πνεύμονα
2. Καρωτιδικά και Αορτικά ανευρύσματα
3. Παθήσεις του τραχήλου (κακοήθης διήθηση των αυχενικών λεμφαδένων, τραύμα ή εγχείρηση)
4. Αγγειοπάθεια ή απομυελίνωση του εγκεφαλικού στελέχους
5. Συριγγομυελία
6. Κεφαλαλγίες κατά συρροή (αθροιστική κεφαλαλγία)
7. Συγγενή αίτια
8. Ιδιοπαθής προσβολή
Κλινικές εκδηλώσεις του Συνδρόμου είναι:
1. Η προσβολή είναι συνήθως ετερόπλευρη
2. Ελαφρή βλεφαρόπτωση, ως αποτέλεσμα αδυναμίας του μυός του Muller
3. Ελάχιστη ανύψωση του κάτω βλεφάρου, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του κάτω ταρσικού μυός
4. Μύση, ως αποτέλεσμα της μη αντιρροπούμενης δράσης του σφιγκτήρα της κόρης
5. Οι αντιδράσεις της κόρης είναι φυσιολογικές, τόσο στο φως όσο και στην εγγύς προσήλωση
6. Μείωση της εφίδρωσης σύστοιχα. Συμβαίνει μόνο όταν η βλάβη εντοπίζεται κάτω από το άνω αυχενικό γάγγλιο.
7. Ετεροχρωμία της ίριδας. Εμφανίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις όταν η βλάβη είναι συγγενής.
8. Η κόρη διαστέλλεται βραδέως.
Το Σύνδρομο Horner μπορεί να είναι καλόηθες όταν είναι ιδιοπαθές ή ιατρογενές, όμως μπορεί να είναι και πρόδρομο σημείο ενός γεγονότος που μπορεί να απειλήσει την ζωή όπως απομυελινωτική φλεγμονή, λοίμωξη, αγγειακό πρόβλημα ή νεοπλασία.
Σε μία αναδρομική μελέτη ασθενών με Σύνδρομο Horner στην Mayo Clinic στην Μινεσότα, από το 2000-2018, βρέθηκε ότι στο 56,4% των ασθενών, το Σύνδρομο Horner προσκλήθηκε από μία επικίνδυνη κατάσταση. Επικίνδυνες καταστάσεις ήταν το διαχωριστικό ανεύρυσμα της αορτής, το έμφραγμα, οι νεοπλασίες. Σε προηγούμενες μελέτες το ποσοστό αυτό κυμαινόνταν από 8-78%. Άλλο ένα ενδιαφέρον εύρημα ήταν ότι στο 40% των ασθενών με Σύνδρομο Horner είχαν θετική αξονική ή μαγνητική τομογραφία, το οποίο είναι διπλάσιο από προηγούμενες μελέτες.
Στο συμπέρασμα της μελέτης, προτείνουν απεικονιστικό έλεγχο όλης της οφθαλμο-συμπαθητικής οδού σε όλες τις περιπτώσεις Συνδρόμου Horner χωρίς εμφανή αιτιολογία, ακόμα και σε νευρολογικά μεμονωμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν υπάρχει πόνος.