Σύνδρομο Duane
Το σήμα κατατεθέν του Συνδρόμου εισολκής του Duane είναι η εισολκή του βολβού κατά την προσπάθεια προσαγωγής, οφειλόμενη στην ταυτόχρονη σύσπαση του έσω και έξω ορθού μυός. Και οι δύο οφθαλμοί προσβάλλονται στο 20% των περιπτώσεων. Μερικά παιδιά έχουν συνυπάρχουσες συγγενείς διαμαρτίες με την πιο συχνή την αισθητηριακή κώφωση που συνοδεύεται και από διαταραχές της ομιλίας.
Σύμφωνα με τον Huber, υπάρχουν οι παρακάτω τρεις κυριότεροι τύποι:
1. Τύπος 1: είναι ο συχνότερος και χαρακτηρίζεται από περιορισμό η αδυναμία απαγωγής, με φυσιολογική ή ελαφρά περιορισμένη προσαγωγή
2. Τύπος 2: είναι ο λιγότερο συχνός και χαρακτηρίζεται από περιορισμένη προσαγωγή, με φυσιολογική ή ελαφρά περιορισμένη απαγωγή
3. Τύπος 3: εμφανίζει περιορισμό και της απαγωγής και της προσαγωγής
Άλλα κλινικά σημεία που είναι δυνατόν να εμφανιστούν είναι:
1. Κατά την προσπάθεια προσαγωγής υπάρχει εισολκή του βολβού και στένωση της μεσοβλεφάριας σχισμή.
2. Κατά την προσπάθεια απαγωγής, η μεσοβλεφάρια σχισμή διευρύνεται και ο βολβός επιστρέφει στη φυσιολογική του θέση
3. Μία άνω ή κάτω στροφή παρατηρείται σε μερικούς ασθενείς. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην ύπαρξη ενός ανελαστικού έξω ορθού μυός, που γλιστρά επάνω ή κάτω από το βολβό και προκαλεί την ανώμαλη κάθετη εκτροπή του οφθαλμού.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι οφθαλμοί είναι ευθυγραμμισμένοι στην πρωτεύουσα θέση και δεν έχουν αμβλυωπία. Η εγχείρηση έχει ένδειξη, εφόσον οι οφθαλμοί δεν είναι ευθυγραμμισμένοι στην πρωτεύουσα θέση και ο ασθενής εμφανίζει ανώμαλη αντισταθμιστική θέση της κεφαλής προκειμένου να επιτύχει την ταύτιση. Η εγχείρηση μπορεί επίσης να επιβάλλεται για αισθητικά μη αποδεκτές άνω ή κάτω εκτροπές.