Η χειρουργική αντιμετώπιση του Καταρράκτη που εμφανίζεται σε ασθενείς με Ραγοειδίτιδα είναι μια ειδική υποκατηγορία της χειρουργικής του Καταρράκτη και απαιτεί: 1. Ειδική προετοιμασία του ασθενούς με Ραγοειδίτιδα πριν το χειρουργείο του καταρράκτη, κατά την διάρκεια του χειρουργείου αλλά και μετά το τέλος της χειρουργικής επέμβασης, 2. Επιλογή του σωστού χρόνου που θα γίνει η επέμβαση του καταρράκτη αλλά και 3. Εμπειρία του οφθαλμιάτρου, που θα αναλάβει την χειρουργική αντιμετώπιση του Ραγοειδικού καταρράκτη, ιδιαίτερα λόγω της ύπαρξης πρόσθιων και οπίσθιων συνεχειών, που θα πρέπει να λυθούν διεγχειρητικά.
Η δημιουργία Καταρράκτη σε ασθενή με Ραγοειδίτιδα, μπορεί να είναι αποτέλεσμα τόσο της ίδιας της φλεγμονής όταν δεν ρυθμίζεται σωστά ή της καθυστέρησης μέχρι να γίνει η διάγνωση της Ραγοειδίτιδας, αλλά και λόγω των φαρμάκων ιδιαίτερα της κορτιζόνης που χορηγείται για την ρύθμιση της φλεγμονής. Ο σωστός χρόνος για να αντιμετωπισθεί χειρουργικά ο καταρράκτης, είναι να έχει ρυθμιστεί η φλεγμονή τουλάχιστον για 3 μήνες. Δηλαδή για 3 μήνες, ανεξάρτητα με το τι φάρμακα χορηγούμε για την ρύθμιση της φλεγμονής, ο οφθαλμός τόσο στο πρόσθιο ημιμόριο, όσο και στο οπίσθιο ημιμόριο θα πρέπει να είναι με μηδενικά στοιχεία φλεγμονής. Όταν επιτευχθεί αυτό, είναι ώρα ο ασθενής να προετοιμαστεί για το χειρουργείο του καταρράκτη. Επειδή το χειρουργείο μπορεί να κάνει μία ενδοφθάλμια φλεγμονή να υποτροπιάσει, χρειάζεται σωστή προετοιμασία του ασθενούς 1-2 βδομάδες πριν το χειρουργείο με χορήγηση κορτικοστεροειδών είτε ενδοφλεβίως, είτε τοπικά σε σταγόνες, είτε σε χάπια από το στόμα, είτε ενδουαλοειδικά είτε παραβόλβια. Κατά την διάρκεια του χειρουργείου, θα πρέπει οι χειρισμοί μας να είναι όσο το δυνατόν ατραυματικοί. Κατά το τέλος του χειρουργικής διαδικασίας, η χορήγηση κορτικοστεροειδών ιδιαίτερα παραβόλβια, θα μας προφυλάξει από την έξαρση της φλεγμονής. Κατά την μετεγχειρητική περίοδο χρειάζεται παρακολούθηση του ασθενούς σε τακτά χρονικά διαστήματα, για την έγκαιρη ανίχνευση της υποτροπής της φλεγμονής, αλλά και ενδεχόμενων επιπλοκών όπως το κυστεοειδές οίδημα της ωχράς ή η υπερτονία.
Στο παραπάνω άρθρο αναφέρεται ο αλγόριθμος που πρέπει να ακολουθήσει ο οφθαλμίατρος που θα αναλάβει να αντιμετωπίσει τον καταρράκτη σε ένα ασθενή με ραγοειδίτιδα.
